Od defektu do defekacji.

Podobno moje zainteresowanie polityką to taki defekt. Ten defekt mam już od dobrych kilku lat. Nie wiem która sytuacja sprawiła, że skaza polityczna pojawiła się na moim umyśle- ale co tam, nie ważne. Lubuje się w kontestowaniu politycznych absurdów, wszystko muszę skomentować- jak nie tu, to gdzie indziej. Co dzień łapię głodnym okiem newsy ze politycznego świata. Po co? Przecież nie samą polityką człowiek żyje, nie można tak blogować tylko o jednym, bo niektórym zaraz bokiem wyjdzie moja skromna twórczość. Dlaczego taki tytuł? Bo czuję że- mówiąc bardziej kolokwialnie- zasrywam was polityką w miałki sposób. To niezdrowo dla umysłu, siedzieć wciąż w jednym temacie. W końcu kota dostanę i będzie mi bliżej do Jarka. Wariactwo Macierewicza może się niebezpiecznie udzielić. Opary Palikota też źle działają na mechanizm myślenia, jak ciągle się je wdycha (albo głęboko zaciąga). Wkurwiają mnie już Tupolewy, Smoleńska, katastrofy mniejsze i większe (nasza polityka w całość jest katastrofą) krzyże i tabuny krzyżaków, NOPy snopy i inni troglodyci. Mam przesyt afer, przekrętów, szwankującej gospodarki, kryzysów, utyskiwań i bełkotu o lepszym jutrze -z ust polityków, którzy głęboko w końcowych odcinkach jelita grubego, mają nas i nasze problemy. Niczym Błaszczak o Tusku, tak ja non stop o PiSie, a to przecież taki paproch który się do buta przykleił- dziwnie jest temu poświęcać tyle uwagi.

Obamy, katoprawica, homofoby, geje, parady, marsze, katole i ich omamy, kościoły, wieśniaki, narodowcy, komuniści, lewaki i prawaki,Palikoty, krzyże, Smoleńsk i samoloty, biskupi, Rydzyki, mohery, eksperci, komisje, przekręty i afery... Czas poświęcić uwagę również innym sprawom (chociaż jako polityczny drapieżnik na wegetarianizm nie przejdę i pisać będę o pokrewnych, bo moja natura inaczej nie umie) Szkoda zamieniać przestrzeń blogową w publiczny kibel i ogół atencji zadedykować polityce- która jest po prostu gównem.