Miejsce kultu

Ruina koło torowiska, gdzie znaleziono zwłoki Madzi zamieniła się w swoiste sanktuarium. Przychodzą tam głównie ci, którzy chcą brać udział w jeden z wielu polskich masówek (na protesty przeciw ACTA nie poszli więc pójdą na „grób” Madzi) są też i tacy, którzy muszę gdzieś wylać trochę żółci, przynieść karteczkę z bluzgami by ładnie kontrastowała z innymi kartkami z czerwonymi sercami. Gałęzie drzew są obwieszone pluszakami, lalkami i innymi zabawkami. Przypomina mi to jakieś obrzędy rodem z Afryki albo Azji, gdzie się drzewa zdobi by przebłagać dobre duchy czy odstraszyć demony. W naszym przypadku mamy do czynienia ze zbiorowym pierdolcem- wybaczcie, ale inaczej nie można tego nazwać. Ludzie zupełnie obcy dla Madzi, grają wielce załamanych, poruszonych, pełnych żalu, zrozpaczonych... no właśnie GRAJĄ, dają przedstawienie typowe dla narodu Polskiego no i ten kult świętości wszystkiego. To my uchodzimy za największych w Europie maniaków przydrożnych krzyży, kapliczek, posągów całego tabunu bożków zwanych świętymi, obrazów na drzewach, zniczy byle gdzie, naręczy kwiatów i wstęg koło setek pomników upamiętniających nie wiadomo co. Może my dalej trzymamy się tradycji słowiańskich przodków? Ale nawet za czasów pogańskich nie stawiano tylu posągów. Myślę że naszego jobla na punkcie tych wszystkich przydrogowych znaczników o mniejszym lub większym stopniu „świętości” pozazdrościli by nam przeróżne plemiona od Masajów po Aborygenów, wymiękają przy nas starożytni Egipcjanie, Celtowie i Wikingowie. Wiara w jednego boga ale zaraz za nim w jego syna, koło niego sto gatunków matek boskich, świętych razem z błogosławionymi więcej niż żołnierzy w polskim wojsku, relikty w postaci zębów, kości, kawałków gaci, guzików, sznurków. Na koniec cudowne obrazy, które się obchodzi na klęczkach, krzyże, ściany, drzewa na których grzyb przybrał postać Jezusa, no i cudowne miejsca gdzie świętą wodę, świętą ziemię, święte kamienia i święte gałęzie całe tłumy wiernych wynoszą rocznie tonami żeby się w domu modlić. PARANOJA!
Ponoć z gruzów w Sosnowcu ludzie zabierają kawałki ścian, po co? By się do nich modlić w domu? Kiedy jakiś oszołom wyskoczy z pomyłem beatyfikowania Madzi? Ile książek napiszą katolscy moralizatorzy? Ile razy Madzia zostanie wpleciona w kazania? Ile razy propagandziści z pro life użyją jej w krucjacie przeciw aborcji? Ile pomników się jej wybuduje? Ile krzyży się postawi w tamtym miejscu? Ile razy pokraki typu Kaczyński użyją jej śmierci do walki politycznej? Kaczyński już to poniekąd zrobił. Kult Madzi, to będzie kolejny kult na przyszłe miesiące, aż trafi się nowa sprawa i nowe miejsce gdzie przybędzie telewizja, wtedy postawi się nowe krzyże, ozniczuje pustą przestrzeń i tłumy będą miały nowe sanktuarium. Śmierć tego dziecka stała się papką nie tylko dla wszystkożernych mediów ale i dla setek wytupów spod krzyża.